เที่ยวไปทั่วเวียดนาม ตอนที่ 1 ซินจ่าว เว้ เมืองมรดกโลกอารยะธรรมฝรั่งเศสแห่งเวียดนาม
เยือนเวียดนามกลาง เว้ ฮอยอัน ดานัง ทริปนี้เราบินตรงสู่ดานังโดยสายการบินแอร์เอเชีย แต่เมืองแรกที่ไปเที่ยวคือ เว้ ซึ่งเป็นเมืองศูนย์กลางของจังหวัดเถื่อเทียน- เว้ เว้ในอดีตเป็นเมืองหลวงเก่าของเวียดนามในช่วงสมัยราชวงศ์เหงียนช่วงปี พ.ศ. 2345-2488 เมื่อเดินทางถึงเมืองเว้เข้าที่พักเรียบร้อยก็ถึงเวลาเดินกินลมลัดเลาะชมเมือง
แม่น้ำหอม (Perfume river) หรือแม่น้ำซงเฮือง เป็นแม่น้ำสายใหญ่มีความกว้างมากไหลผ่านกลางเมืองเว้ ตำนานของชื่อว่ากันว่าสมัยก่อนต้นแม่น้ำนี้เต็มไปด้วยดอกไม้ป่ามากมาย เวลาดอกไม้ร่วงไหลไปตามแม่น้ำจะส่งกลิ่นหอมอบอวลไปทั่ว ลองถามคนที่นี่ว่าดอกไม้ในตำนานนั้นคือดอกอะไรก็ไม่มีใครรู้ ตลอดริมฝั่งของแม่น้ำช่วงที่ไหลผ่านใจกลางเมืองเขาทำเป็นสวนสาธารณะยาวขนานไป ไม่มีการปลูกอาคารบ้านเรือนใด ๆ มาบดบังบรรยากาศริมแม่น้ำเลย มีแต่ต้นไม้ใหญ่ร่มรื่น สนามหญ้าเขียวขจีดอกไม้สีสดใส มีประติมากรรม สถาปัตยกรรมเป็นบางช่วงน่าถ่ายรูปไปเสียทุกมุม มีทางเดินยาวลัดเลาะไปตามริมแม่น้ำให้ได้ชื่นชมทิวทัศน์ ยิ่งยามเย็นที่พระอาทิตย์กำลังจะลับแสงมันโรแมนติคทีเดียว
ส่วนริมสองฝั่งถนนก็ร่มรื่นไปด้วยต้นไม้ใหญ่มีอาคารเก่าแก่ขนาดใหญ่สมัยฝรั่งเศสงดงามคลาสสิคเรียงรายไปตามถนน ใครที่ชื่นชอบประวัติศาสตร์และศิลปะคงจะถูกใจมาก ๆ พี่ศิลปินชาวไทยคนหนึ่งเคยบอกว่า “เว้คือต้นกำเนิดศิลปินของเวียดนามแม้แต่ชุดอ๋าวหญ่ายชุดประจำชาติเวียดนามก็ถือกำเนิดจากเมืองเว้นี้ด้วย”
ที่เวียดนามกลางนี้จะมีเพียงสองฤดูเท่านั้นคือร้อนกับฝน ช่วงที่ไปคือปลายเดือนกรกฎาคมซึ่งกำลังจะย่างเข้าหน้าฝนของที่นี่ แต่เราโชคดีที่ตลอดทริปไม่เจอฝนเลย เดินเล่นรับลมชมวิวทอดน่องแม้อากาศจะร้อนไปบ้างแต่เพราะอยู่ริมแม่น้ำเลยมีลมพัดสบาย ๆ ตลอดเวลา
ข้อสำคัญคือ ควรพกน้ำดื่มและของกินขบเคี้ยวติดไปด้วยเพราะโซนริมแม่น้ำและถนนไม่มีร้านค้านอกจากตู้หยอดเหรียญซื้อเครื่องดื่มเท่านั้นซึ่งก็มีน้อยจุดมาก ๆ เดินเหนื่อยแล้วก็ได้เวลากลับที่พักเตรียมออกมาหาของกินและชมความงามยามค่ำคืนของเมืองเว้
